Հայրենիք-սփյուռք հարաբերությունների պետականակենտրոն զարգացումը թույլ է տալիս լուծել երկու խոշոր խնդիր, որոնք բնորոշ են նաև Հայաստանի և սփյուռքահայ համայնքների հարաբերություններին: Առաջին խնդիրը կառուցվածքային, ինստիտուցիոնալ և պետականակենտրոն է: Երկրորդը գաղափարական է ու անդրազգային, և պահանջում է հայկական պետության ակտիվ միջամտությունը։
Եթե փորձենք ուսումնասիրել, թե քանի հուշարձան է Երևանի տարածքում տեղադրվել, իսկ հետո ապամոնտաժվել, ապա մոտավոր պատկերացում կկազմենք անկախացումից ի վեր երկրում քաղաքական ու գաղափարախոսական փոփոխությունների մասին։ Երևանում անկախացումից հետո տեղադրվել է 51 արձան ու կիսանդրի:
Այն մասին թե ինչպես են ֆինանսավորվում քաղաքական կուսակցությունները Հայաստանում, և ինչպես կփոխվի ոլորտը Ազգային ժողովի նախաձեռնած ընտրական բարեփոխումներից հետո։
EVN Report-ի մայիս ամսվա թողարկումը` վերնագրված «Քաղաքական մշակույթ», հայացք է նետում Հայաստանում ժողովրդավարական դրսևորումների զարգացման պատմությանը` 1919 թվականի խորհրդարանական ընտրություններից մինչև մեր օրեր:
2018 թվականին, հայաստանյան քաղաքական դաշտում տեղի ունեցած փոփոխությունից հետո հաճախ հնչեցվող հարցերից մեկը դա քաղաքացիական հասարակության դերի մասին հարցադրումն էր, թե ինչ ազդեցություն ունեցան քաղաքացիական շարժումները, ֆորմալ և ոչ ֆորմալ կառույցներն ու խմբերը քաղաքական այդ գործընթացի հասունացման ու իրագործման վրա և ինչպես են շարունակելու իրենց գործունեությունը՝ նոր իրավիճակում։
Այս ամսվա թողարկումը ներկայացնում է քաղաքացու իրավունքների և պատասխանատվությունների մասին պատմություններ` ներառյալ իրազեկվածության, մարդու իրավունքները պաշտպանելու գործում քաղաքացիական հասարակության դերի և դատական համակարգի մասին:
Քաղաքացիության շնորհման նախապայմանների էական թուլացումը ընդլայնել է նման կարգավիճակ ստանալու հնարավորություն ունեցող հայերի շրջանակը։ Մյուս կողմից նման քաղաքականությունը որոշ առումով արժեզրկման է ենթարկել Հայաստանի քաղաքացու կարգավիճակը՝ սահմանափակելով երկքաղաքացիների քաղաքական պաշտոններ զբաղվեցնելու և քաղաքացիների արտերկրից քվեարկության մասնակցելու հնարավորությունը։
Թավշյա հեղափոխությունից հետո հայ հասարակությունն առերեսվել է հին արժեքները վերագնահատելու, նոր արժեքային համակարգ ու խմբային ինքնություն ստեղծելու մարտահրավերին, որն ազատ տարածություն է ստեղծում մանիպուլյացիաների ու քարոզչության համար։ Աննա Փամբուխչյանը քննարկում է արժեքներ ու գաղափարներ, որոնք հաճախ տարածվում են որպես կարծիք ձևավորող մեխանիզմներ։
Յուրաքանչյուր երեխա իրավունք ունի ապրելու ընտանիքի հետ, լինի դա կենսաբանական, որդեգրող, խնամատար կամ խնամակալ ընտանիք: Այնուամենայնիվ, յուրաքանչյուր երեխա նաև իրավունք ունի ապրել արժանապատիվ և խաղաղ կյանքով: Քուշանե Չոբանյանը նայում է Հայաստանում խնամատար ընտանիքների հաջող և ոչ այնքան հաջող դեպքերին:
Foster care used literature Saghumyan (arm)