Lusine Hovhannesyan

Mon Feb 19 2018

Իմ «ղարաբաղյան շարժումը»

Լրագրող Լուսինե Հովհաննիսյանը պատմում է իր հուշերը որպես համալսարանական ուսանող եւ Ղարաբաղյան շարժման առաջին իսկ օրերի մասնակից: Նա գրում է. «Մենք եղանք գեղեցիկ ու սիրահարվող՝ բարիկադների վրա վերջին օրն ապրող տղաների ու աղջիկների նման, ու երգեցինք խրոխտ երգեր Երևանի փողոցներում»:

Mon Feb 19 2018

Իմ «ղարաբաղյան շարժումը»

Լրագրող Լուսինե Հովհաննիսյանը պատմում է իր հուշերը որպես համալսարանական ուսանող եւ Ղարաբաղյան շարժման առաջին իսկ օրերի մասնակից: Նա գրում է. «Մենք եղանք գեղեցիկ ու սիրահարվող՝ բարիկադների վրա վերջին օրն ապրող տղաների ու աղջիկների նման, ու երգեցինք խրոխտ երգեր Երևանի փողոցներում»:

Mon Feb 19 2018

My “Karabakh Movement”

Journalist Lusine Hovhannesyan recounts her personal memories as a university student during the first days of the Karabakh Movement. She writes, “We became beautiful and fell in love easily like young men and women living out their last days at the barricades and we sang songs of resilience in the streets of Yerevan.”

Mon Feb 19 2018

My “Karabakh Movement”

Journalist Lusine Hovhannesyan recounts her personal memories as a university student during the first days of the Karabakh Movement. She writes, “We became beautiful and fell in love easily like young men and women living out their last days at the barricades and we sang songs of resilience in the streets of Yerevan.”

Tue Feb 27 2018

There is Now a Statue of a Dove in Sumgait

Deciding never to use the word Genocide and then coming face-to-face with it again in a new context; between reading biographies of the victims of the Sumgait Pogrom over and over again and the urge to see who now occupies the homes of the Armenians of Baku and Sumgait, writer Lusine Hovhannesyan unexpectedly discovers a common yet obvious thread.

Tue Feb 27 2018

There is Now a Statue of a Dove in Sumgait

Deciding never to use the word Genocide and then coming face-to-face with it again in a new context; between reading biographies of the victims of the Sumgait Pogrom over and over again and the urge to see who now occupies the homes of the Armenians of Baku and Sumgait, writer Lusine Hovhannesyan unexpectedly discovers a common yet obvious thread.