Պնդում կա, որ ծնողները պետք է ազատ լինեն դպրոց ընտրելու հարցում, քանի որ այդպիսով աշակերտները դառնում են կրթական համակարգի սպառողներ, իսկ դպրոցները՝ կրթական ծառայություն մատուցողներ: Ենթադրվում է, որ առաջացած մրցակցության արդյունքում դպրոցները շահագրգռված կլինեն որակյալ ծառայություն մատուցել, որն էլ կբարձրացնի կրթության որակը:
Ինչքանո՞վ է այդ պնդումն արդարացված հետազոտական տեսանկյունից: Արդյո՞ք դպրոցների ընտրությունն իրոք բարձրացնում է կրթության որակն ու որո՞նք են այդ մոտեցման դրական ու բացասական կողմերը: Այս փոդքաստի շրջանակում այս հարցերն ենք քննարկում, ինչպես նաև տեղայնացնում այս քաղաքականությունը Հայաստանին:
Կրթություն 42-ը մի քանի մասից բաղկացած փոդքաստների շարք է ուր քննարկում ենք կրթության տարատեսակ հարցեր: Ինչո՞ւ 42. որովհետև Դուգլաս Ադամսի The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy գրքում 42-ը կյանքի, տիեզերքի և ամեն ինչի պատասախանն է, սակայն ոչ ոք չգիտի, թե որն է հարցը: Այդպես էլ կրթության մեջ:
Փոդքաստն իրականացնում է «Պարադիգմա» կրթական հիմնադրամը՝ Ֆրիդրիխ Նաումանի՝ «Հանուն ազատության» հիմնադրամի Հարավային Կովկասի տարածաշրջանի երևանյան գրասենյակի և EVN Report-ի հետ համագործակցությամբ: Այս փոդքաստի ընթացքում հնչած կարծիքների համընկնումը Ֆրիդրիխ Նաումանի՝ «Հանուն ազատության» հիմնադրամի Հարավային Կովկասի տարածաշրջանի երևանյան գրասենյակի և EVN Report-ի հետ պարտադիր չէ։
